七言散笔·癸卯年清明
一
连绵不断清明雨,
朵朵泪花开心底。
为娘作父三十年,
孩儿可知痛几许?
二
寒食长夜不得眠,
静听窗外雨潺潺。
熬到天晴漆黑后,
再将哀心作冥钱。
三
独生子女太孤独,
白发送黑唯有哭。
明知焚钱无所用,
爹娘不死此不除。
四
近日方知少年愁,
其中滋味旁难究。
生时未及伸援手,
于今只剩泪空流。

一
连绵不断清明雨,
朵朵泪花开心底。
为娘作父三十年,
孩儿可知痛几许?
二
寒食长夜不得眠,
静听窗外雨潺潺。
熬到天晴漆黑后,
再将哀心作冥钱。
三
独生子女太孤独,
白发送黑唯有哭。
明知焚钱无所用,
爹娘不死此不除。
四
近日方知少年愁,
其中滋味旁难究。
生时未及伸援手,
于今只剩泪空流。
